«Έλα, ρε. Τι έγινε ρε γαμώτο; Γιατί έτσι;». «Κοίτα εγώ δεν περίμενα νίκη, αλλά τουλάχιστον μια καλύτερη εμφάνιση». «Σώπα ρε! Γιατί, πρώτη φορά θα κέρδιζε δηλαδή χειρότερη ομάδα στο ποδόσφαιρο;». «Εντάξει ρε, ξεκολλάτε. Θα πάρουμε το επόμενο και θα είμαστε εκεί!».
Ατάκες που ακούσατε, πιθανώς, στο περιβάλλον σας σε συζητήσεις με φίλους, μετά τη λήξη του ντέρμπι ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό. Εμείς, πάντως, τις ακούσαμε… σίγουρα, εξ ου και τις μεταφέρουμε. Άλλωστε, για να μην κρυβόμαστε και πίσω από το δάχτυλό μας, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στο κεφάλι των περισσότερων Παναθηναϊκών…
Γράφει ο Σπύρος Σιαμπλής
Στο ξεκίνημα της χρονιάς, όλοι περίμεναν το «τριφύλλι» να πάει ως… πρόβατο επί σφαγή στα ντέρμπι. Δεδομένα! Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, το «χαρτί» είχε γυρίσει, όπως είχαμε καταγράψει κι από εδώ. Οι οπαδοί του περίμεναν ανυπόμονα για τα ματς που θα σημάνουν και μια νίκη-σφραγίδα και οι υπόλοιποι προκειμένου να διαπιστώσουν… πόσα ψάρια πιάνει ο φετινός Παναθηναϊκός.
Κατόρθωμα… από τα λίγα, αυτή η μεταστροφή, που πιστώνεται αποκλειστικά στον Γιώργο Δώνη και τους παίκτες του! Και δεν έχει να κάνει με το ότι αγνοούσαν τη λέξη ήττα μέχρι τα τέλη του Οκτώβρη. Όχι μόνο, τουλάχιστον... Έχει να κάνει και με την εικόνα που έβγαζαν οι «πράσινοι» στα παιχνίδια τους, έστω κι αν αυτά δεν ήταν ντέρμπι.
Μια εικόνα που επ’ ουδενί, για να περάσουμε και στο… προκείμενο, δεν συνάδει με όσα (δεν) είδαμε στο γήπεδο της Τούμπας, προχθές το βράδυ. Νέτα – σκέτα. Προσοχή: επί της ουσίας, το ματς με τους Θεσσαλονικείς βγήκε σχεδόν… αναίμακτα. Ήττα λόγω διαφοράς ποιότητας μεν, με κακή εμφάνιση ειδικότερα στην επανάληψη, αλλά σε… λογικά επίπεδα. Το είπαμε και προηγουμένως. Ουδείς εκ των οπαδών ασχολήθηκε με το 2-0! Οι προσδοκίες, καλώς ή κακώς, ήταν απλά μεγαλύτερες…
Σχετικά με την εμφάνιση του Παναθηναϊκού, πάντως, θα ήταν άδικο να μην αναγνωριστεί και κάτι ακόμα. Που έρχεται σε άμεση συνάρτηση, μάλιστα, και με όσα αναφέρουμε παραπάνω... Η αγωνιστική και τακτική προσέγγιση του αγώνα με τον ΠΑΟΚ από πλευράς Δώνη ήταν αυτή που, αφενός ήρθε σε συνέχεια των προηγούμενων αγώνων, αφετέρου επιβεβαίωσε σε όλους -όπως έχουμε ξαναγράψει- πως ο φετινός ΠΑΟ θα παίζει όπως του… αρμόζει!
Χωρίς να «βλέπει» τον αντίπαλο, έχοντας τον ίδιο προσανατολισμό, αλλά και πάντοτε κατά νου το μέγεθος της φανέλας του. Ναι, αυτής που πάντα θα παίζει τον ρόλο της, όσο κι αν… σκούζουν κάποιοι «νεόπλουτοι»! Δεν την είχαν και ποτέ, άλλωστε, για να την αξιολογήσουν και να καταλάβουν «τι παίζει», όσο κι να βαυκαλίζονται το αντίθετο.
Τελικά έγραψε ήττα και δη «καθαρή». Σωστά. Όμως, μέσα από τέτοιες ήττες και με αυτή την λογική, ο Παναθηναϊκός θα φτάσει στο σημείο να παίρνει και μεγάλες νίκες! Παίζοντας το ποδόσφαιρο που «επιτάσσει» η ιστορία του και θέλει ο κόσμος του... Όλα αυτά, βλέπετε, είναι πρωτίστως θέμα νοοτροπίας. Αυτή που ο κόουτς έχει ήδη καταφέρει να περάσει!
ΥΓ: Για τα περί συστήματος, απλά να πούμε ότι όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος… Προφανώς και όταν επιλέγεις 4-4-2 σε εκτός έδρας ντέρμπι, ρισκάρεις. Ωστόσο και σε ενδεχόμενη χρησιμοποίηση άλλου συστήματος, προφανώς πάλι δεν θα διασφαλιζόταν η νίκη.
ΥΓ2: Φοβερή εμφάνιση από τον Σωκράτη Διούδη, τον πιο αδικημένο -μαζί με τον Δημήτρη Κολοβέτσιο θα λέγαμε- της φετινής προσπάθειας. Αν συνεχίσει έτσι, προφανώς, δεν θα αργήσει να βρεθεί και στο μπλοκάκι του επόμενου ομοσπονδιακού τεχνικού!
ΥΓ3: Μόνο ξένοι διαιτητές. Πάντα και παντού! Επιβεβαιώθηκε με την παρουσία του Δανού Μάαε πως, σημασία δεν έχει μόνο το τι σφυρίζει εκάστοτε διαιτητής, αλλά πρωτίστως το τι αίσθηση δίνει. Σε όλους. Και, οι δικοί μας, αυτή που μας δίνουν είναι της… αηδίας! Το γιατί, δικό τους πρόβλημα…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
